کشور ماداگاسکار چهارمین جزیره بزرگ جهان است که در سواحل جنوب شرقی آفریقا و در اقیانوس هند واقع شده است. این منطقه از دو هزار سال پیش مسکونی بود. ماداگاسکار در قرون اول بعد از میلاد، محل تردد برخی بازرگانان بود که شهرها و بنادری نیز در آنجا بنا کردند. پایتخت ماداگاسکار شهر آنتاناناریوو است.
روزشمار: ۱۴ آذر؛ کشف جزیره «ماداگاسکار» در جنوب شرقی آفریقا توسط مکتشفان پرتغالی -آکاروزشمار,روزشمار ۱۴ آذر,روزشمار ۴ دسامبر,ماداگاسکار,کشف ماداگاسکار,جزیره ماداگاسکار
آکاایران: روزشمار: ۱۴ آذر؛ کشف جزیره «ماداگاسکار» در جنوب شرقی آفریقا توسط مکتشفان پرتغالی
در ۴ دسامبر سال ۱۵۰۰ میلادی پای استعمارگران پرتغالی به این منطقه باز شد. آنها به دنبال طلا، ادویه و عاج، آمده بودند اما چون از یافتن آن ناامید شدند، این جزیره را به حال خود رها کردند. در نتیجه، سایر اروپائیان، جایگزین پرتغالیها شدند. این سرزمین به واسطه موقعیت خاص جغرافیایى خود در مجاورت سواحل شرقی آفریقا، از قرن شانزدهم به بعد صحنه رقابت استعمارگران انگلیسی و پرتغالی و فرانسوی بود. در نهایت استعمارگران فرانسوی در اواخر قرن نوزدهم بر آن مسلط شدند و ماداگاسکار در سال ۱۸۸۵ میلادی تحتالحمایه فرانسه و در سال ۱۸۹۶ میلادی مستعمره فرانسه شناخته شد.
ماداگاسکار از سال ۱۸۹۶ میلادی از جمله مستعمرات فرانسه بوده است. پس از پایان جنگ جهانی دوم و در سال ۱۹۶۰ میلادی، فرانسه استقلال ماداگاسکار را به رسمیت شناخت. در ادامه و در سال ۱۹۷۵ نام این کشور به «جمهوری دموکراتیک ماداگاسکار» تغییر کرد.
جمعیت ماداگاسکار ۲۲ میلیون نفر و زبانهای رسمی این کشور مالاگاسی و فرانسوی است. سنت دینی بومی این کشور بر پیوند میان زندگان و نیاکان درگذشته آنها تمرکز دارد.
مردم این کشور از اقوام گوناگونی تشکیل شدهاند که قوم مرینا ۲۶ درصد، قوم بتسیمیساراکا ۱۵ درصد و بقیه از اقوام مختلف دیگر هستند.
در دوران پیش از تاریخ با تکهتکه شدن ابرقاره گندوانا، ماداگاسکار حدود ۸۸ میلیون سال پیش از شبهجزیره هند جدا شد. این امر باعث شده است که بیش از ۹۰ درصد از حیات وحش و زیست گیاهی این جزیره مختص خودش باشد. تنوع زیستی این جزیره هماینک به خاطر رشد زیاد جمعیت انسانی و دیگر تهدیدها با مخاطره روبهرو است.
تاریخ نخستین نشستگاه انسانی در ماداگاسکار احتمالاً به سده چهارم پیش از میلاد میرسد.
هسته جمعیت ماداگاسکار که مالاگاشی نامیده میشوند ترکیبی از تیرههای بانتو زبان آفریقا، عربها و مالایاییها دانسته میشوند که این دو دسته اخیر در پی سفرهای بازرگانی دریایی به این جزیره رسیدند و در آن ماندند. مالایایی نام همگانی تیرههای منطقه هند شرقی (مالزی، فیلیپین و اندونزی) هستند که از آنجا در سراسر آسیای جنوب شرقی و جزیرههای اقیانوس آرام پراکنده شدند.
از شهرهای مهم ماداگاسکار میتوان به، تواماسینا، آنتسیرابه، فینارانتسوا و ماهاجانگا اشاره کرد. این جزیره دارای چندین جاذبه گردشگری است که از میان آنها میتوان به شهرهای آنتسیرابه (Antsirabe)، بلو (Belo sur Mer)، رودخانههای تسیریبیهینا (Tsiribihina)، مانامبلو (Manabolo) و پارکهای ملی تیسینگی (Tsingy) و مانتادیا (Mantadia) اشاره کرد.
تجزیه ابرقاره گندوانا در حدود ۱۳۵ میلیون سال پیش بخشی از خشکی که ماداگاسکار جزئی از آن بود را از خشکی پیوسته آفریقاآمریکای جنوبی جدا کرد. ماداگاسکار بعدها یعنی در حدود ۸۸ میلیون سال پیش از هند جدا شد و پس از آن هیچگاه به خشکیهای دیگر دنیا در اتصال نبوده است. این جدایی طولانی باعث شده تا اغلب گیاهان و جانورانش بیهمتا باشند و در جای دیگری از دنیا پیدا نشوند. در حدود ۹۰ درصد از تمامی گونههای گیاهی و جانوری ماداگاسکار بومزاد این جزیره هستند معروفترین آنها لمورها هستند. خانوادهای با نزدیک به صد گونه متفاوت که فقط در ماداگاسکار وجود دارند. از دیگر جانوران این جزیره آفتابپرست پلنگی است که در بخشهای شرقی و شمالی ماداگاسکار یافت میشود.بیش از ۸۰ درصد از ۱۴٬۸۸۳ گونه گیاهی این جزیره را در هیچجای دیگر جهان نمیتوان یافت. از جمله پنج خانواده از گیاهان تنها ویژه ماداگاسکار هستند. این اکولوژی ویژه باعث شده است که برخی بومشناسان از ماداگاسکار به عنوان «قاره هشتم» یاد کنند.در امتداد کرانه شرقی ماداگاسکار سرازیری تندی دیده میشود که بیشتر جنگلهای گرمسیری باقیمانده در زمینهای پست این جزیره در این محدوده قرار دارند. در غرب این سرازیریها و در مرکز جزیره، فلاتی قرار دارد که ارتفاع آن بین ۷۵۰ تا ۱۵۰۰ متر بالاتر از سطح دریاست. این مرتفعات مرکزی که به طور سنتی زادبوم قوم مرینا بودهاست متراکمترین منطقه ماداگاسکار از نظر جمعیت است و پایتخت کشور هم که کانون تاریخی قوم مرینا بوده است، در همین فلات واقع شده است.ویژگی این فلات مرکزی وجود درههای شامل شالیزارهای مطبق است که بین تپههای پرعلف و تکههایی از جنگل واقع شدهاند. اراضی واقع در غرب فلات مرتفع مرکزی به تدریج خشکتر شده و سرانجام به کانال موزامبیک و باتلاقهای جنگلی حرا در امتداد ساحل ختم میشوند.تا سال ۲۰۰۲ میلادی کشور ماداگاسکار از ۶ ایالت زیر تشکیل میشد:مهمترین گروه قومی این جزیره یعنی مالاگاسیها از جنوب شرق آسیا آمدهاند. در این گروه، مهمترین قومها عبارتند از مرینا، که پیرامون پایتخت سکونت دارند، بتسیمیساراکا در شمال شرق، و ساکالاوا در غرب. جمعاً بیش از بیست قوم، تیره، و طایفه در این جزیره زندگی میکنند.
توصیه های سفر - روزشمار: ۱۴ آذر؛ کشف جزیره «ماداگاسکار» در جنوب شرقی آفریقا توسط مکتشفان پرتغالی